лапата, , ж.

Прылада для капання зямлі з плоскім шырокім ніжнім канцом.

  • Жалезная л.

  • Грэбці грошы лапатай (разм.) — многа атрымліваць грошай.

|| памянш. лапатка, і лапатачка, .

|| прым. лапатны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)