Verbum

лапа назоўнік | жаночы род

1. Ступня або ўся нага ў жывёл, а таксама (размоўнае) пра руку або нагу чалавека.

   • Мядзведжая л.
   • Налажыць лапу на што-н. (пераноснае значэнне: захапіць што-н., падпарадкаваць свайму ўплыву; размоўнае).
   • Папасціся ў лапы каму-н. (пераноснае значэнне: апынуцца ў залежнасці ад каго-н.; размоўнае).
   • У лапах каго-н. (пераноснае значэнне: быць у поўнай залежнасці).
   • Хадзіць на мяккіх лапах (пераноснае значэнне: хадзіць цішком; выслужвацца перад кім-н.; размоўнае неадабральнае).
   • Даць у лапу (пераноснае значэнне: падкупіць каго-н.; размоўнае).

2. Галіна хвойнага дрэва.

   • Пышныя лапы ялін.

3. Расплюшчаны і загнуты канец у некаторых інструментах для выдзірання цвікоў, а таксама інструмент з такім канцом (спецыяльны тэрмін).

4. Шып на канцы бервяна (спецыяльны тэрмін).

   • Рубіць у лапу.

|| памяншальная форма: лапка.

|| прыметнік: лапны.