лакіроўшчык, , м.

  1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).

  2. перан. Пра таго, хто аздабляе, прыхарошвае што-н.

|| ж. лакіроўшчыца, .

|| прым. лакіроўшчыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)