лакіроўка назоўнік | жаночы род

  1. гл. лакіраваць.

  2. Слой лаку, якім пакрыта што-н.

    • Прыгожая л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)