Verbum

лад​¹, ✂, м.

1. Дзяржаўная ці грамадская сістэма.

   • Дзяржаўны л.
   • Грамадскі л.

2. Уклад жыцця, спосаб жыцця.

   • Будуем новы л. жыцця.

3. Згода, парадак, зладжанасць (разм.).

   • Няма ладу ў хаце.

4. Спосаб, манера.

   • На новы л.

5. Сістэма чаго-н., утвораная ўнутранай сувяззю, залежнасцю суадносных частак.

   • Граматычны л. мовы.

◊

• Давесці (прывесці) да ладу — прывесці што-н. у парадак; закончыць паспяхова якую-н. справу.

• Дайсці (да) ладу — разабрацца, дабіцца толку.

• На добры лад — так, як патрэбна; па-сапраўднаму.

• На свой лад — па-свойму.

• На ўсе лады — усебакова (абмяркоўваць, разбіраць і пад.).

• Не ў лад — нязладжана, нястройна.

• Не ў ладу; не ў ладах з кім-чым — быць не ў згодзе, у дрэнных адносінах.

• У лад — зладжана, стройна.

• (Усе) на адзін лад — (усе) аднолькавыя.