лабірынт назоўнік | мужчынскі род
-
У старажытнай Грэцыі і Егіпце — будынак з складанымі, заблытанымі хадамі, з якога цяжка было выйсці.
-
пераноснае значэнне: Складанае, заблытанае становішча, размяшчэнне чаго-н.
- Л. вуліц.
- Л. думак.
-
Унутранае вуха чалавека і пазваночных жывёл (спецыяльны тэрмін).
|| прыметнік: лабірынтавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)