кусацца, ✂; незак.

  1. Мець прывычку кусаць (у 1 знач.).

    • Сабака кусаецца.

  2. Кусаць адзін аднаго; грызціся (пра сабак, звяроў).

  3. перан. Мець уласцівасць раздражняць, пячы скуру (пра крапіву і некаторыя інш. расліны), а таксама пра каляную тканіну.

    • Крапіва кусаецца.
    • Шарсцяная коўдра кусаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)