Verbum

кусацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Мець прывычку кусаць (у 1 знач.).

   • Сабака кусаецца.

2. Кусаць адзін аднаго; грызціся (пра сабак, звяроў).

3. пераноснае значэнне: Мець уласцівасць раздражняць, пячы скуру (пра крапіву і некаторыя інш. расліны), а таксама пра каляную тканіну.

   • Крапіва кусаецца.
   • Шарсцяная коўдра кусаецца.