купа, , ж.

  1. Група дрэў, кустоў, якія густа растуць.

    • К. кустоў.
  2. Гурт, група (людзей).

    • К. людзей.
    • Калі робіш у купе, то не баліць у пупе (з нар.).
  3. Вялікая колькасць чаго-н., куча (абл.).

    • К. саломы.
  4. Сухі торф, які ператварыўся ў чорны пыл (абл.).

    • Ужо некалькі дзён дыміць к.

  • Да купы (разм.) — у адно месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)