куляць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Валіць набок; пераварочваць, перакульваць.
Куляць чарку (размоўнае) — выпіваць.
|| аднакратны дзеяслоў: кульнуць.
|| назоўнік: кулянне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)