кулак​2, ✂, н.

Багаты селянін-уласнік, які эксплуатаваў батракоў, беднякоў.

|| ж. кулачка, ✂.

|| зб. кулацтва, ✂ і кулаччо, ✂.

|| прым. кулацкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)