кулак​1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Кісць рукі з прыгнутымі к далоні пальцамі.

  2. пераноснае значэнне: Сканцэнтраваныя ў адным месцы ваенныя ўзброеныя сілы для рашаючага ўдару.

    • Сабраць полк у к.

|| памяншальная форма: кулачок.

|| прыметнік: кулачны.

  • К. бой.
  • Кулачнае права (пераноснае значэнне: панаванне насілля, грубай сілы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)