крывадушнік, , м.

Крывадушны, няшчыры, ілжывы чалавек.

|| ж. крывадушніца, .

|| прым. крывадушніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)