Verbum

крыўда назоўнік | жаночы род

Несправядлівы папрок, грубы ўчынак, дапушчаная абраза ў дачыненні каго-н.

• Быць у крыўдзе на каго-н. (крыўдзіцца).
• Не даць у крыўду каго-н. (заступіцца за каго-н., не даваць быць пакрыўджаным).
• Не ў крыўду хай будзе сказана (не варта злавацца на сказанае).