крышталь, ✂, м.

Цвёрдае цела, якое мае ўпарадкаваную сіметрычную будову.

|| памянш. крышталік, ✂.

|| прым. крышталічны, ✂ і крыштальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)