крыло назоўнік | ніякі род
-
Орган лятання ў птушак, насякомых, а таксама некаторых млекакормячых.
- К. качкі.
- К. казкана.
- Апусціць крылы (таксама пераноснае значэнне: страціць энергію, бадзёрасць).
- Падрэзаць крылы (таксама пераноснае значэнне: перашкодзіць каму-н. шырока разгарнуць сваю дзейнасць).
-
Плоская паверхня самалёта, якая падтрымлівае яго ў паветры.
-
Лопасць ветранога млына або параходнага вінта.
-
Покрыўка над колам аўтамабіля, веласіпеда і пад. для засцярогі ад пырскаў вады і гразі.
-
Бакавы корпус або бакавая частка пабудовы.
- Левае к. бальніцы.
-
Левая або правая частка строю, баявога парадку войска; фланг.
-
Крайняя (левая або правая) групоўка якой-н. арганізацыі.
Пад крылом — пад чыёй-н. апекай (жыць, знаходзіцца і пад.).
|| памяншальная форма: крыльца.
|| прыметнік: крылавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)