крыло,
-
Орган лятання ў птушак, насякомых, а таксама некаторых млекакормячых.
- К. качкі.
- К. кажана.
- Апусціць крылы (таксама
перан. страціць энергію, бадзёрасць). - Падрэзаць крылы (таксама
перан. перашкодзіць каму-н. шырока разгарнуць сваю дзейнасць).
-
Плоская паверхня самалёта, якая падтрымлівае яго ў паветры.
-
Лопасць ветранога млына або параходнага вінта.
-
Покрыўка над колам аўтамабіля, веласіпеда
і пад. для засцярогі ад пырскаў вады і гразі. -
Бакавы корпус або бакавая частка пабудовы.
- Левае к. бальніцы.
-
Левая або правая частка строю, баявога парадку войска; фланг.
-
Крайняя (левая або правая) групоўка якой
-н. арганізацыі.
Пад крылом — пад чыёй
-н. апекай (жыць, знаходзіццаі пад. ).
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)