крыло назоўнік | ніякі род

  1. Орган лятання ў птушак, насякомых, а таксама некаторых млекакормячых.

    • К. качкі.
    • К. казкана.
    • Апусціць крылы (таксама пераноснае значэнне: страціць энергію, бадзёрасць).
    • Падрэзаць крылы (таксама пераноснае значэнне: перашкодзіць каму-н. шырока разгарнуць сваю дзейнасць).
  2. Плоская паверхня самалёта, якая падтрымлівае яго ў паветры.

  3. Лопасць ветранога млына або параходнага вінта.

  4. Покрыўка над колам аўтамабіля, веласіпеда і пад. для засцярогі ад пырскаў вады і гразі.

  5. Бакавы корпус або бакавая частка пабудовы.

    • Левае к. бальніцы.
  6. Левая або правая частка строю, баявога парадку войска; фланг.

  7. Крайняя (левая або правая) групоўка якой-н. арганізацыі.

Пад крылом — пад чыёй-н. апекай (жыць, знаходзіцца і пад.).

|| памяншальная форма: крыльца.

|| прыметнік: крылавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)