крыць, ✂; незак.

  1. Рабіць страху, дах.

    • К. хлеў.
    • К веранду.

  2. Рэзка, груба крытыкаваць, лаяць (разм.).

    • К. недахопы.

◊

  • Крый бог (божа) (разм.) — ужыв. як засцярога ад чаго-н., як забарона рабіць што-н. небяспечнае.

  • Крыць матам каго (разм.) — лаяць груба.

  • Няма чым крыць (разм.) — няма чаго сказаць у адказ, у апраўданне.

  • Няхай бог крые (разм.) — ужыв. як пажаданне, пазбаўленне ад чаго-н. дрэннага.

|| зак. накрыць, ✂ і пакрыць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)