крутаверць, , ж. (разм.).

  1. Дрэннае надвор’е з завірухай, мяцеліцай.

    • На дварэ к.
  2. Вірлівая вада, паводка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)