круг, ​, м.

  1. Частка плоскасці, абмежаваная акружнасцю, а таксама сама акружнасць.

  2. Круглая пляцоўка.

    • Моладзь танцуе на крузе.
  3. Прадмет, падобны па форме на круг ці кола.

    • Выратавальны к.
  4. перан., чаго. Пра замкнуты ланцуг дзеянняў, спраў, працэсаў, якімі завяршаецца што-н.

    • Завяршыць першы к. шахматнага спаборніцтва.
    • К. сваіх абавязкаў.
    • К. ведаў.
  5. перан., чаго. Тое, што і кола (у 4 знач.).

    • К. дзейнасці.
  6. каго або які. Сукупнасць, група людзей з агульнымі інтарэсамі, сувязямі; кола (у 5 знач.).

    • К. знаёмых.
    • Сямейны к.
  7. Кружны шлях.

    • Пайшоў не той сцежкай і зрабіў вялікі к.

  • Кругі перад вачамі (у вачах) — цямнее ў вачах ад слабасці, стомы і пад.
  • Кругі пад вачамі ў каго — сінякі пад вачамі ў каго-н. ад хваробы, стомы, бяссонніцы.
  • На круг (разм.) — па прыблізных падліках.

|| памянш. кружок, ✂.

|| прым. кругавы, ✂.

  • Кругавыя працэсы.
  • Кругавая абарона (лінія абароны, якая ўтварае замкнуты ланцуг вакол якога-н. пункта).

  • Кругавая парука — адказнасць усіх за кожнага і кожнага за ўсіх (цяпер таксама абазначае: узаемнае ўкрывальніцтва, узаемная выручка ў нядобрых справах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)