круціцца, ; незак.

  1. Вярцецца па кругу або вакол сваёй восі.

    • Свердзел круціцца.
  2. Быць ахопленым віхравым рухам; кружыцца.

    • Снег круціўся ля страхі.
    • У паветры круціўся пыл.
  3. Пастаянна быць дзе-н., ля каго-, чаго-н.

    • Пастаянна к. ля магазіна.
    • Дзіця круціцца ля бацькі.
  4. Неспакойна паварочвацца то ў адзін, то ў другі бок, вярцецца.

    • К. на месцы.
  5. перан. Быць у пастаянных клопатах, турботах.

    • Цэлы дзень кручуся на кухні.
  6. Хітрыць, выкручвацца (разм.).

    • Як ні круціся, а праўда ёсць праўда.
  7. Быць у любоўных адносінах з кім-н.; любіцца (разм.).

|| аднакр. крутнуцца, і крутануцца, .

|| наз. кручэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)