круціць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Вярцець па кругу.
- К. сячкарню.
- К. кран.
-
Паварочваць то ў адзін, то ў другі бок.
- К. галавой.
-
Звіваючы, вырабляць, скручваць што-н.
- К. перавяслы.
- К. папяросу.
-
Звязваць, сцягваць.
- К. рукі назад.
-
Уздымаючы, прыдаваць віхравы рух чаму-н.
- Вецер круціць пыл.
- Мяцеліца круціць (без дап.).
-
Хітрыць, не даваць прамога адказу (размоўнае).
- Гэты чалавек праўду не гаворыць, а круціць.
-
Караючы, цягаць за вушы, валасы (размоўнае).
- К. сына за вуха.
-
пераноснае значэнне: Распараджацца па-свойму, камандаваць, не лічачыся з чыімі-н. інтарэсамі.
- Мужам круціла, як хацела (размоўнае).
-
Быць у любоўных адносінах з кім-н. (размоўнае).
-
Свідраваць дзіркі ў чым-н.
-
пераноснае значэнне: Прычыняць рэзкі боль.
- Цэлы дзень круціць, усё ломіць.
|| закончанае трыванне: скруціць.
|| аднакратны дзеяслоў: крутнуць і крутануць.
|| назоўнік: кручэнне.
|| прыметнік: круцільны.
- Круцільная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)