Verbum

круціць, ✂; незак.

1. Вярцець па кругу.

   • К. сячкарню.
   • К. кран.

2. Паварочваць то ў адзін, то ў другі бок.

   • К. галавой.

3. Звіваючы, вырабляць, скручваць што-н.

   • К. перавяслы.
   • К. папяросу.

4. Звязваць, сцягваць.

   • К. рукі назад.

5. Уздымаючы, прыдаваць віхравы рух чаму-н.

   • Вецер круціць пыл.
   • Мяцеліца круціць (без дап.).

6. Хітрыць, не даваць прамога адказу (разм.).

   • Гэты чалавек праўду не гаворыць, а круціць.

7. Караючы, цягаць за вушы, валасы (разм.).

   • К. сына за вуха.

8. перан. Распараджацца па-свойму, камандаваць, не лічачыся з чыімі-н. інтарэсамі.

   • Мужам круціла, як хацела (разм.).

9. Быць у любоўных адносінах з кім-н. (разм.).

10. Свідраваць дзіркі ў чым-н.

11. перан. Прычыняць рэзкі боль.

    • Цэлы дзень круціць, усё ломіць.

|| зак. скруціць, ✂.

|| аднакр. крутнуць, ✂ і крутануць, ✂.

|| наз. кручэнне, ✂.

|| прым. круцільны, ✂.

• Круцільная машына.