Verbum

кручок назоўнік | мужчынскі род

1. Металічнае прыстасаванне з загібам на адным канцы для розных мэт.

   • Дзвярны к.
   • Рыбалоўны к.

2. Росчырк, завіток на пісьме.

   • Пісаць з кручкамі.

3. пераноснае значэнне: Прыдзірка, зачэпка да каго-н. (размоўнае).

4. Тое, што і кручкатвор (неадабральнае).

5. Мера гарэлкі, роўная 250 г. (устарэлае).

|| прыметнік: кручковы і кручочны.