Verbum

кручок, ✂, м.

1. Металічнае прыстасаванне з загібам на адным канцы для розных мэт.

   • Дзвярны к.
   • Рыбалоўны к.

2. Росчырк, завіток на пісьме.

   • Пісаць з кручкамі.

3. перан. Прыдзірка, зачэпка да каго-н. (разм.).

4. Тое, што і кручкатвор (неадабр.).

5. Мера гарэлкі, роўная 250 г. (уст.).

|| прым. кручковы, ✂ і кручочны, ✂.