кручкатвор, , м. (неадабр.).

Чалавек, схільны да кручкатворства.

|| ж. кручкатворка, .

|| прым. кручкатворскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)