крайні прыметнік
-
Які знаходзіцца на краі чаго-н., найбольш аддалены.
- Крайняя хата ў вёсцы.
- Крайняя Поўнач.
-
Вельмі моцны, надзвычайны, выключны.
- Крайняя патрэба.
- Крайнія меры.
-
Найбольш непрымірымы, радыкальны (пра погляды, напрамкі, палітычныя групоўкі і пад.).
- К. лібералізм.
- Крайнія погляды.
-
Які нельга адкладваць на потым, апошні (пераважна пра час).
- К. тэрмін.
- У крайнім выпадку — калі не будзе іншага выйсця.
- Па крайняй меры — ва ўсякім выпадку, не менш чым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)