крайні прыметнік

  1. Які знаходзіцца на краі чаго-н., найбольш аддалены.

    • Крайняя хата ў вёсцы.
    • Крайняя Поўнач.
  2. Вельмі моцны, надзвычайны, выключны.

    • Крайняя патрэба.
    • Крайнія меры.
  3. Найбольш непрымірымы, радыкальны (пра погляды, напрамкі, палітычныя групоўкі і пад.).

    • К. лібералізм.
    • Крайнія погляды.
  4. Які нельга адкладваць на потым, апошні (пераважна пра час).

    • К. тэрмін.
    • У крайнім выпадку — калі не будзе іншага выйсця.
    • Па крайняй меры — ва ўсякім выпадку, не менш чым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)