крайнасць, , ж.

  1. Крайняя ступень чаго-н., празмернае праяўленне чаго-н.

    • З адной крайнасці ў другую.
    • Розныя крайнасці ў думках.
    • Крайнасці сыходзяцца (пра людзей з рознымі характарамі).
  2. Цяжкае і небяспечнае становішча.

    • Давесці чалавека да крайнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)