коўзаць,
-
Тое, што і коўзацца (у 1
знач. ).- Ногі коўзаюць па мокрым бервяне.
-
Вадзіць, соўгаць па якой
-н. паверхні.- К. анучай па падлозе.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
коўзаць,
Тое, што і коўзацца (у 1
Вадзіць, соўгаць па якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)