костачка, , ж.

  1. гл. косць.

  2. Цвёрдае ядро ў некаторых пладах.

    • К. персіка.
    • К. слівы.
  3. Тое, што і шчыкалатка.

    • У рацэ вады па костачкі.
  4. Гібкая пласцінка, што ўшываецца ў карсет, сукенку і пад.

  5. Шарык з дзірачкай у лічыльніках.

|| прым. костачкавы, .

  • Костачкавыя плады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)