костачка,
-
гл. косць. -
Цвёрдае ядро ў некаторых пладах.
- К. персіка.
- К. слівы.
-
Тое, што і шчыкалатка.
- У рацэ вады па костачкі.
-
Гібкая пласцінка, што ўшываецца ў карсет, сукенку
і пад. -
Шарык з дзірачкай у лічыльніках.
||
- Костачкавыя плады.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)