контргайка, ✂, ж. (спец.).

Другая гайка, якая прыкручваецца за асноўнай для засцярогі яе ад самаадкручвання пры ўдарах, штуршках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)