кончыцца, ✂; зак.

  1. Прыйсці да канца, спыніцца, завяршыцца чым-н.

    • Навучальны год кончыўся.
    • Ніткі кончыліся.
    • Гульня кончылася перамогай.

  2. Памерці ў пакутах (разм.).

|| незак. канчацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)