кончыць, ; зак.

  1. што, а таксама з чым і з інф. Завяршыць, давесці да канца, закончыць.

    • К. касьбу.
    • К. з рамонтам.
    • К. чытаць.
  2. што чым. Зрабіць што-н. у заключэнне, закончыць чым-н.

    • К. артыкул цытатай.
    • К. выступленне заклікамі.
  3. што, з чым і з інф. Палажыць канец чаму-н., спыніць што-н.

    • К. гулянкі.
    • К. з п’янствам.
    • К. бяздзейнічаць.
  4. Завяршыць навучанне дзе-н.

    • К. аспірантуру.
  5. Звесці са свету (разм.).

  • Дрэнна (кепска) кончыць — пра ганебны канец чыйго-н. жыцця або дзейнасці.

  • Кончыць жыццё — памерці.

|| незак. канчаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)