Verbum

конь, ​^✂, м.

1. Буйная свойская аднакапытная жывёліна, якая выкарыстоўваецца для перавозкі грузаў і людзей, а таксама для верхавой язды.

   • Купіць каня.
   • Навязаць каня.
   • Па конях! (кавалерыйская каманда для пасадкі на коней).
   • На кані і пад канём (у самых разнастайных і непрыемных сітуацыях пабываць, быць).

2. Шахматная фігура з галавой каня.

   • Хадзіць канём.
   • Ход канём (таксама перан. пра смелае, рашучае дзеянне).

3. Абабіты скурай брус на чатырох ножках для гімнастычных практыкаванняў.

   • Ні па кані, ні па аглоблях (разм.) — не так, як хацелася (зрабілася, атрымалася).

|| памянш. конік, ✂.

|| прым. конны, ✂ і конскі, ✂.

• К. двор.
• Конская грыва.
• Конскае шчаўе (батанічная назва).