кол, , м.

  1. Завостраная тоўстая палка.

    • Асінавы к.
    • Стаяць калом у горле (пра нясмачную страву, якая не лезе ў горла).
    • Хоць кол на галаве чашы каму-н. (пра ўпартага няўступчывага чалавека, які не паддаецца ўгаворам).
  2. Самая нізкая школьная адзнака — адзінка (разм.).

|| памянш. калок, , калочак, і колік, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)