кокан, ✂, м.

Ахоўная абалонка, у якой вусень ператвараецца ў кукалку.

  • Шаўкавічны к.

|| прым. коканавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)