кнопка назоўнік | жаночы род
-
Тонкі кароткі цвічок з шырокай плоскай плешкай, якім прымацоўваюць паперу, тканіну і пад. да чаго-н. цвёрдага.
-
Рухомы пупок, які служыць для замыкання электрычнага ланцуга і прывядзення ў дзеянне розных механізмаў націсканнем на яго.
- К. ліфта.
- Націснуць на ўсе кнопкі (таксама пераноснае значэнне: выкарыстаць усе магчымасці для дасягнення чаго-н.).
-
Металічная або пластмасавая засцежка, якая складаецца з дзвюх частак, што ўваходзяць адна ў адну.
- Пальчаткі на кнопках.
-
Пра маленькага ростам чалавека або дзіця (размоўнае жартаўлівае).
|| памяншальная форма: кнопачка.
|| прыметнік: кнопачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)