князь,
-
Правадыр войска і правіцель вобласці ў феадальнай Русі.
- Полацкі к.
-
Тытул такіх асоб, які перадаваўся ў спадчыну або прысвойваўся царом як узнагарода, а таксама асоба, якая мела такі тытул.
||
||
- К. палац.
- К. тытул.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)