кленчыць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Станавіцца на калені.

  2. пераноснае значэнне: Настойліва прасіць, выпрошваць што-н.

    • К. грошай у каго-н.

|| закончанае трыванне: укленчыць і выкленчыць.

  • Укленчыць перад абразамі.
  • Выкленчыць у маці грошай.

|| назоўнік: кленчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)