клеіць, ; незак.

Рабіць што-н., змацоўваючы пры дапамозе клею.

  • К. пакеты.

|| зак. склеіць, .

|| наз. клейка, і клеенне, .

|| прым. клеільны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)