кляўзнік, , м. (разм.).

Той, хто займаецца кляўзамі.

|| ж. кляўзніца, .

|| прым. кляўзніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)