клятчатка, , ж.

  1. Рэчыва, з якога складаецца абалонка клетак расліны.

  2. Рыхлая падскурная злучальная тканка ў арганізме чалавека і жывёлы.

|| прым. клятчатачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)