кляпаць, ​; незак.

  1. Злучаць часткі чаго-н. пры дапамозе заклёпак (спец.).

  2. Ударамі малатка вастрыць лязо касы.

|| наз. кляпанне, ✂ і клёпка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)