ківаць, ; незак.

  1. Рухаць з боку ў бок або зверху ўніз; хістаць.

    • К. слупок.
  2. чым. Утвараць хістальныя рухі чым-н.

    • Сосны ківаюць верхавінамі.
    • К. нагой.
  3. Лёгкім нахілам галавы выказваць знак прывітання, адабрэння і пад.

  4. Рухам галавы, пальца падзываць каго-н. да сябе, падаваць якія-н. знакі.

  • Нечага (няма чаго) на бога ківаць (разм.) — не варта апраўдвацца, звальваць віну на іншых.

|| аднакр. кіўнуць, .

|| наз. ківанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)