кішка, ​, ж.

  1. Эластычная трубка — частка органаў стрававання ў чалавека, жывёлін.

    • Тонкая к.
  2. Гумавая або брызентавая трубка для падачы вады (разм.).

    • Пажарная к.

  • Кішка тонка (тонкая) у каго (разм.) — не хапае сіл, сродкаў і пад., каб зрабіць што-н.
  • Кішкі марш іграюць (разм. жарт.) — пра моцнае адчуванне голаду.

|| прым. кішачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)