Verbum

кішэнь (кішэня) назоўнік | жаночы род

1. Ушыты або прышыты зверху адзення (штаноў, паліто, пінжака) мяшочак для дробных рэчаў і грошай.

   • Сукенка з кішэнямі.
   • Ушыць кішэні.
   • Біць па кішэні (пераноснае значэнне: уводзіць у выдаткі).
   • За словам у кішэнь не лазіць (пераноснае значэнне: быць знаходлівым, дасціпным у размовах; размоўнае).
   • Класці сабе ў кішэнь (таксама пераноснае значэнне: прысвойваць чужыя грошы).
   • Набіць кішэнь (пераноснае значэнне: нажыцца).
   • Не па кішэні каму-н. (пераноснае значэнне: надта дорага).
   • Пустыя кішэні ў каго-н. (пераноснае значэнне: няма грошай).

2. Асобнае аддзяленне ў партфелі, чамадане і пад.

   • К. у гаспадарчай сумцы.

3. Паглыбленне, выемка (спецыяльны тэрмін).

   • К. тоўстай кішкі.

|| памяншальная форма: кішэнька.

|| прыметнік: кішэнны.

• К. гадзіннік (для нашэння ў кішэні).
• Кішэнныя грошы (на дробныя расходы).
• Кішэнныя расходы (пра дробныя паўсядзённыя пакупкі).
• К. злодзей (хто крадзе з кішэней).