Verbum

кішэнь, ✂ і кішэня, ✂, ж.

1. Ушыты або прышыты зверху адзення (штаноў, паліто, пінжака) мяшочак для дробных рэчаў і грошай.

   • Сукенка з кішэнямі.
   • Ушыць кішэні.
   • Біць па кішэні (перан. уводзіць у выдаткі).
   • За словам у кішэнь не лазіць (перан. быць знаходлівым, дасціпным у размовах; разм.).
   • Класці сабе ў кішэнь (таксама перан. прысвойваць чужыя грошы).
   • Набіць кішэнь (перан. нажыцца).
   • Не па кішэні каму-н. (перан. надта дорага).
   • Пустыя кішэні ў каго-н. (перан. няма грошай).

2. Асобнае аддзяленне ў партфелі, чамадане і пад.

   • К. у гаспадарчай сумцы.

3. Паглыбленне, выемка (спец.).

   • К. тоўстай кішкі.

|| памянш. кішэнька, ✂.

|| прым. кішэнны, ✂.

• К. гадзіннік (для нашэння ў кішэні).
• Кішэнныя грошы (на дробныя расходы).
• Кішэнныя расходы (пра дробныя паўсядзённыя пакупкі).
• К. злодзей (хто крадзе з кішэней).