кірасір, ​, м.

У старой рускай і некаторых заходнееўрапейскіх арміях: ваеннаслужачы цяжкай кавалерыі, які насіў кірасу ў параднай форме.

|| прым. кірасірскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)