Verbum

кідацца

дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. кінуцца.

2. чым. Кідаць у каго-, што-н. або адзін у аднаго.

   • К. снежкамі.

3. пераноснае значэнне, кімчым. Нядбайна адносіцца да каго-, чаго-н., не шанаваць каго-, што-н. (размоўнае).

   • К. добрымі працаўнікамі.
   • Нельга к. грашамі.

4. Жыць у пастаянных клопатах, у горы, бедна, гадавацца без належнага догляду (размоўнае).

   • Цэлае лета кідаецца селянін: то ў полі, то на гаспадарцы.
   • Так і кідаецца бедная сірата без бацькоў.

Асою ў вочы кідацца (размоўнае неадабральнае) — быць вельмі назойлівым.