казуістыка, ​✂, ж. (кніжн.).

  1. Падвядзенне прыватных выпадкаў пад агульную догму як прыём сярэдневяковай схаластыкі і багаслоўя.

  2. перан. Уменне адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

|| прым. казуістычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)