казуіст, ✂, м. (кніжн.).

  1. Юрыст, вопытны і ўмелы ў разборы заблытаных, складаных судовых спраў, казусаў.

  2. Чалавек, схільны да казуістыкі (у 2 знач.; неадабр.).

|| ж. казуістка, ✂.

|| прым. казуістычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)