казка, , ж.

  1. Апавядальны, звычайна народна-паэтычны твор пра выдуманых асоб і падзеі, пераважна з удзелам чарадзейных фантастычных сіл.

    • Беларускія народныя казкі.
    • Казкі народаў Усходу.
  2. Выдумка, няпраўда, мана.

    • Усё гэта — казкі.
    • Бабскія казкі (беспадстаўныя нагаворы).

  • Казка пра белага бычка (разм. неадабр.) — пра бясконцае паўтарэнне аднаго і таго ж з самага пачатку.

  • Ні ў казцы сказаць, ні пяром апісаць — пра каго-, што-н. прыгожае.

|| памянш. казачка, .

|| прым. казачны, .

  • К. жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)