казка назоўнік | жаночы род
-
Апавядальны, звычайна народна-паэтычны твор пра выдуманых асоб і падзеі, пераважна з удзелам чарадзейных фантастычных сіл.
- Беларускія народныя казкі.
- Казкі народаў Усходу.
-
Выдумка, няпраўда, мана.
- Усё гэта — казкі.
- Бабскія казкі (беспадстаўныя нагаворы).
- Казка пра белага бычка (размоўнае неадабральнае) — пра бясконцае паўтарэнне аднаго і таго ж з самага пачатку.
- Ні ў казцы сказаць, ні пяром апісаць — пра каго-, што-н. прыгожае.
|| памяншальная форма: казачка.
|| прыметнік: казачны.
- К. жанр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)