Verbum

казак​¹, ✂, м.

1. Даўней на Украіне і ў Расіі: член ваенна-земляробчай абшчыны пасяленцаў на ўскраінах дзяржавы, якія актыўна ўдзельнічалі ў абароне дзяржаўных граніц.

   • Данскія казакі.

2. Селянін, патомак гэтых пасяленцаў (на Доне, на Кубані і ў некаторых іншых мясцовасцях), а таксама радавы вайсковай часці з гэтых сялян.

   • Дывізіі кубанскіх і данскіх казакаў.

◊

• Вольны казак — пра свабоднага чалавека, які ні ад каго не залежыць.

|| памянш. казачок, ✂.

|| прым. казацкі, ✂ і казачы, ✂.

• Казацкі конь.
• Казачая дружына.