каваль, ​✂, м.

Рабочы, майстар, які займаецца коўкай металу.

  • К. свайго шчасця (перан. той, хто настойлівай працай дамагаецца чаго-н., стварае што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)