кавадла, ✂, н.

Цяжкая металічная апора асобай формы для ручной коўкі металу.

  • Паміж молатам і кавадлам (быць, знаходзіцца; перан.; пра небяспеку, якая пагражае з двух бакоў; кніжн.).

|| памянш. кавадлачка, ✂.

|| прым. кавадлавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)